Edo Sti Doulia

Εδώ στη δουλειά
καθημερινά
οι μέρες περνούν
χωρίς καμιά διαφορά
εδώ στη δουλειά
στα ίδια ακριβώς
σα θάνατος μοιάζει αργός

Τα δύσκολα βράδια
στα τζάμια τα θαμπωμένα
εσένα ζωγράφιζα
μαζί με εμένα
κι αν όλα ήταν μαύρα
εγώ είχα το πρόσωπο σου
και φώτιζε η νύχτα
απ’ το χαμόγελο σου

Γιατί ότι αγγίζεις
το κάνεις πιο ωραίο να ‘ναι
σε σκέφτομαι
και όλα μου χαμογελάνε
μαζί σου η βδομάδα
γεμάτη με Σάββατα είναι
μη φύγεις ξανά από δω
για πάντα μείνε

Εδώ στη δουλειά
πολλή συννεφιά
χαμόγελα ψεύτικα
και τζάμια θολά
εδώ στη δουλειά
οι ανάσες πνιχτές
δεν έχω άλλες αντοχές

Τα δύσκολα βράδια
στα τζάμια τα θαμπωμένα
εσένα ζωγράφιζα
μαζί με εμένα
κι αν όλα ήταν μαύρα
εγώ είχα το πρόσωπο σου
και φώτιζε η νύχτα
απ’ το χαμόγελο σου

Γιατί ότι αγγίζεις
το κάνεις πιο ωραίο να ‘ναι
σε σκέφτομαι
και όλα μου χαμογελάνε
μαζί σου η βδομάδα
γεμάτη με Σάββατα είναι
μη φύγεις ξανά από δω
για πάντα μείνε!