Dianikterevo

Όλοι κοιμούνται ανελλιπώς, μα το μυαλό μου πάλι όχι
Κάθε σπίτι εχθρός, όλα σβήνουν φως, μα το μυαλό μου πάλι όχι
Μακρινοί μα και γείτονές μου δεν ακούνε τις σιωπές μου
Είναι ο ύπνος τους γλυκός, γεμάτη όνειρα η απόχη

Πάνω τα άστρα πεθαίνουν που λείπεις εσύ
Τα ρολά κατεβαίνουν, μα εγώ διανυκτερεύω
Αλητεύω στο χάος που κρύβει η ψυχή
Κι όλο ξενυχτάω με λάθος ευχή

Πάνω τα άστρα πεθαίνουν που λείπεις εσύ
Τα ρολά κατεβαίνουν, μα εγώ διανυκτερεύω
Σαν σκιές τρεμοπαίζουν τα τόσα γιατί
Και που πάνε όλοι όταν φεύγουν, που πας αγάπη μου κι εσύ

Πολλοί μετρούν συμβιβασμούς στου κρεβατιού την άδεια κόχη
Πνίγουν τους λυγμούς, κρύβουν τους καημούς, μα το μυαλό μου πάλι όχι
Με όλα εκείνα που βλέπω γύρο, πόσο αμέριμνα εγώ να γύρω
Πολλοί λατρεύουν τους αφρούς, μα το μυαλό μου πάλι όχι!