Στίχοι - Μουσική: Francesco Silvestre
Ελληνικοί Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ
Θυμάμαι τις μέρες εκείνες
Που μες στην αγκαλιά μου ξενυχτούσες
Και ρχοταν θυμάμαι η άνοιξη γιατί γελούσες
Και τώρα η άνοιξη δεν έρχεται ποτέ...
Που Είσαι; Δεν Αντέχω,
Να Μετράω Πια Τις Ώρες
Που Μου Λείπεις...
Πού είσαι
Μοιάζει τόσο με αστείο
Μια ομπρέλα στη βροχή κι εμείς οι δυο
Για πάντα να σου λέω
Θα 'μαι δίπλα σου εγώ κι ας ξέρω ότι φταίω
Κι όμως
Αν ήσουν σήμερα εδώ δε θα σ' άφηνα να φύγεις
Θυμάμαι της μέρες εκείνες
Που μες στην αγκαλιά μου ξενυχτούσες
Κι έρχονταν θυμάμαι
Η άνοιξη γιατί γελούσες
Και τώρα η άνοιξη δεν έρχεται ποτέ
Πού είσαι; Δεν αντέχω
Να μετράω πια τις ώρες που μου λείπεις
Πες πού είσαι, σ' ένα ψέμα
Ζωντανεύω τις στιγμές σου, μη μ' αφήσεις
Είναι λάθος, το ξέρω,
Στο δικό μου παραμύθι να γυρνάω και να κάνω πως ξεχνάω
Μήπως κάπου στο σκοτάδι το όνειρο μου κοιμηθεί
Είναι αλήθεια με πονάει
Η απουσία σου πονάει
Κρύβεις τόσα από εμένα
Ολα γύρο από εσένα ξένα
Μου 'χεις λείψει κι έχω ρίξει
Τη ζωή μου στο κενό που 'χεις ανοίξει
Γυρνά πίσω για να αρχίσω
Να ονειρεύομαι ξανά, να μη λυγίσω
Θυμάμαι της μέρες εκείνες
Που μες στην αγκαλιά μου ξενυχτούσες
Κι έρχονταν θυμάμαι
Η άνοιξη γιατί γελούσες
Και τώρα η άνοιξη δεν έρχεται ποτέ
Πού είσαι; Δεν αντέχω
Να μετράω πια τις ώρες που μου λείπεις
Πες πού είσαι, σ' ένα ψέμα
Ζωντανεύω τις στιγμές σου, μη μ' αφήσεις
Είναι λάθος, το ξέρω,
Στο δικό μου παραμύθι να γυρνάω και να κάνω πως ξεχνάω
Μήπως κάπου στο σκοτάδι το όνειρο μου κοιμηθεί