Alli Mia Agapi

Έφυγες, πίσω σου πέταξες
ένα σεντόνι σαν φωτιά στα περασμένα.
Έφυγες, και όλα τα σκέπασες
έπιπλα και όνειρα μισά, μαζί και εμένα.

Έμεινα, μόνος στα έρημα
μες τα δωμάτια που γυρνώ
μετακομίζω τον καημό,
έμαθα, κοίτα τι έμαθα
στους άδειους τοίχους ένα δάκρυ να κυλώ.

Σαν μισό τσιγάρο καίει
στο τασάκι η ζωή του καθενός
άλλη μια αγάπη που ‘χει γίνει στάχτη
και ανεβαίνει ο καπνός.
Σαν μισό τσιγάρο καίει
στο τασάκι η ζωή του καθενός
άλλη μια αγάπη που ‘χει γίνει στάχτη
και ανεβαίνει ο καπνός.

Δεν έχω εγώ ποιο πάνω
ως το ταβάνι φτάνω
και ύστερα εκεί θα σκορπιστώ
μια φορά μωρό μου
στην στέγη αυτού του κόσμου
εσένα βρήκα ουρανό.

Πήγαμε και που δεν πήγαμε
όπου δυο άνθρωποι μπορούν μαζί να φτάσουν.
Ζήσαμε μα δεν ριζώσαμε
μείναν μετέωρα τα βουνά να μας κοιτάζουν.

Άδικο, θα ήταν άδικο
στο δηλητήριο να πιαστώ και να ακυρώσω ότι αγαπώ.
Άξιζε για όσο κράτησε
βλέπεις τα θαύματα θαμπώνουν στον καιρό.

Σαν μισό τσιγάρο καίει
στο τασάκι η ζωή του καθενός
άλλη μια αγάπη που ‘χει γίνει στάχτη
και ανεβαίνει ο καπνός.
Σαν μισό τσιγάρο καίει
στο τασάκι η ζωή του καθενός
άλλη μια αγάπη που ‘χει γίνει στάχτη
και ανεβαίνει ο καπνός.

Δεν έχω εγώ ποιο πάνω
ως το ταβάνι φτάνω
και ύστερα εκεί θα σκορπιστώ
μια φορά μωρό μου
στην στέγη αυτού του κόσμου
εσένα βρήκα ουρανό.

Άξιζε για όσο κράτησε
βλέπεις τα θαύματα θαμπώνουν στον καιρό!...